Album vun der Woch
Calexico - The Threat That Keeps Us
Nach steet tëscht der Calexico-Heemecht Tucson an hirem südlechen Ëmfeld keng Mauer. Eng Waff - eng musikalesch - fir si z'iwwerwannen awer huet d'Band aus Arizona scho laang. Wann de Jakob Valenzuela an de Martin Wenk hir Trompetten an den Akkordeon eraushuelen, da läit de Mariacchi-Rhythmus an der Loft, d'Noute schwiewe wéi d'Vigelcher iwwert den Zonk an aner Obstakele jäize no der Gittar vun Joey Burns a Jairo Zavala, de Perkussioune vum John Convertino ... an och de Scott Colberg an de Sergio Mendoza si mat Läif a Séil resp. Bass a Keyboard derbäi ... an dat ass och um neie Calexico-Album "The Threat That Keeps Up" de Fall.
Manner uniform wéi gewinnt
Allerdéngs ass d'Kombinatioun aus den US-Gringoen an den Texmex-Vertrieder net onbedéngt just op ee Stil festgeluecht - e puer Täkt Mexiko si wuel ëmmer derbäi bei Calexico, mä um neien Album awer wierklech just e puer, erstaunlech wéineg, dofir variéiere si dann d'Palett vun der Offer ganz schéin. Do ass de méi rouegen desert Sound deen um Burns seng Vergaangenheet beim Howe Gelb an Giant Sand erënnert, et rockt meeschtens éischter gemittlech a Richtung Indie mat liicht séilegen Hippietouch, et rompelt liicht op "Eyes Wide Awake", e puer Täkt World mësche sech drënner, bei "Flores y Tamales" si si an enger Cumbia op der anerer Säit vun der Grenz ... an esouguer e klenge Reggae-Trip inklusiv Beatbox fënnt een um Album, deen op der erweiderter Editioun siwe Bonustracks ubitt - dat ass vill Musek, hei hätt ee kënne straffen, an deen een oder anere Fëller ewechloossen.
En Haaptargument fir den neien Album: "The Threat That Keeps Us" ass manner uniform wéi fréier Calexico-Produktiounen, proposéiert méi Ofwiesslung, och wann dat heiansdo zimlech queesch duerch de Gaart geet. Trotzdeem erkennt een d'Band ëmmer erëm - eng Evolutioun, déi gutt deet.
E Lidd fir den Donald
Mä Calexico ass méi wéi de Soundtrack, deen ee mathëlt fir e Cinémascope-Ofstiecher ënnen an de Südweste vun de States. Calexico sinn och politesch, ouni sech als Politband ze verstoen, sange vum Alldag, dee schonns emol méi roueg an harmonesch war bei hinnen, weisen op Mëssstänn a Geforen hin - "The Threat", d'Bedrohung am Albumtitel, an dediéieren esou de Song "Dead In The Water" hirem President, dee fir si d'Leit net zesummen, mä auserneebréngt.
De Fuedem fir alles zesummenzehalen, wat am Moment an deemnächst riskéiert a Stécker ze zerfalen? Den Joey Burns seet d'Léift an d'Musek. Richteg héieren, Léift a Musek fir Mënschen zesummenzebréngen: Wien haut - net nëmmen an den USA - esou Saache seet, deen ass wahrscheinlech onheemlech naiv an idealistesch a passt dann och bei dat onbeschwéiert Landschaftsbild, dat um Cover vun dësem neie Calexico-Release figuréiert. Ech géif soen, den Joey Burns ass ganz einfach en onstabilt Genie, dat zesumme mat senge Bandkollegen Nouten a Wierder iwwert all Grenzen a Mauere vun dëser Welt fléie léisst ... a kee ka si ophalen. Muy bien, hombre!
And the winner is ...
A wa mir scho bei Trompetten an enger Mauer sinn - wann ech mech richteg erënneren, gouf esou eng Geschicht schonn emol viru ganz ville Jore geschriwwen, net a Mexiko mä zu Jericho. Ob si elo historesch bewisen oder just fiktiv ass, sief emol dohigestallt. Fest steet, datt d'Resultat beim Joshua - Kapitel sechs, wann Dir gär noliest - a bei Calexico dat selwecht ass: D'Trompetten hu gewonnen.
Episoden
Laughing - Because It's True
Laughing ass eng Supergroup aus Kanada, mat Membere vun Nap Eyes, Monomyth, Human Music a Fountains.
Loma - How Will I Live Without A Body
Am verschneiten engleschen Dorset ass den drëtten Album vum texaneschen Trio Loma entstanen. "How Will I Live Without A Body“ ass d‘Aarbecht vun enger Band, déi drop an dru war, ausernaner ze briechen.
Zsela - Big For You
Op hirem Debutalbum “Big For You” verbënnt déi amerikanesch Musekerin Zsela e Mix aus RnB an Indierock mat intimen Texter iwwer d’Léift.
Dumbo Tracks - Move With Intention
Eng eklektesch a kollaborativ Pop-Plack, déi mat ville Gaaschtmuseker:innen zu Köln entstanen ass.
John Grant - The Art of the Lie
Dee fréieren The Czars-Frontmann John Grant verschafft op sengem emouvanten neien Album "The Art of the Lie“ seng komplizéiert Bezéiung zu sengen Elteren – an zu senger Heemecht USA.
Bat For Lashes - The Dream Of Delphi
Deen neien a mëttlerweil sechsten Album vun der brittescher Kënschtlerin Bat for Lashes, op deem si hir nei Mammeroll mat duussen Ambientkläng illustréiert.
Richard Hawley - In This City They Call You Love
Op sengem neien Album "In This City They Call You Love“ setzt de Songschreiwer Richard Hawley senger Heemechtstad Sheffield e musikalescht Denkmal.
La Luz - News of the Universe
La Luz erkämpfe sech d‘Onbeschwéiertheet vu Plack zu Plack méi haart.
Beth Gibbons - Lives Outgrown
D‘Beth Gibbons kennt een als Stëmm vun der 1990er Band Portishead. Mat "Lives Outgrown“ stellt si hiren éischte Solo-Album vir.
Charlotte Day Wilson - Cyan Blue
Op hirem neien Album “Cyan Blue” entdeckt d’Charlotte Day Wilson nees d’Kand a sech selwer a presentéiert een eklektesche Mix aus Balladen an RnB.
Jessica Pratt - Here In the Pitch
Fir hire véierten Album huet déi amerikanesch Singer-Songwriteren eng Schëpp drop geluecht.
Bullion - Affection
Den neien Album vum Produzent Nathan Jenkins.
Lucy Rose - This Aint The Way You Go Out
Krankheet an Ongewëssheet dominéieren den néie Lucy Rose Album “This Ain’t The Way You Go Out”, mee et ass d’Hoffnung, déi sech hei duerchsetzt.
Pharrell - Black Yacht Rock Vol.1
Schwaarze Yacht Rock, wat soll dat da sinn?
Jane Weaver - Love in Constant Spectacle
Wann sech eng erfuere Songschreiwerin wéi d‘Jane Weaver an e renomméierte Produzent wéi den John Parish zesummen dinn, kann d‘Resultat nëmme spannend ginn.
Waxahatchee - Tigers Blood
Tëschent Country a Folkrock kënnt déi amerikanesch Indiekënschtlerin Waxahatchee op “Tigers Blood” an hirem neie Liewen un.
Francis of Delirium - Lighthouse
Indierock made in Luxembourg: de laang erwaarten Debutalbum vu Francis of Delirium verbënnt 90s-Grunge mat jugendlecher Romantik.
Klaus Johann Grobe - Io Tu Il Loro
De Schwäizer Duo liwwert déi Kéier manner Discostëmmung, mee méi Melancholie. Trotzdeem gëtt nees gelaacht a gedanzt!
Say Yes Dog - "Dräi"
Melancholie op der Danzpist
