De Mann mam Hutt ass sécher ee vun de opreegendste Lëtzebuerger Auteuren. 1953 am Minett zou Déifferdeng op d’Welt komm, ass de Nico de grousse Brudder vum Guy Helminger. Allebéid schreiwen se: Deen een no sengen Eskapaden op der lokaler Tëlee lieft erëm zu Köln, deen aneren sengersäits wunnt gréisstendeels hei am Land, wann hien net grad nees op enger gréisserer Rees ass.
Zënter den 80er Joeren schafft hien als fräie Schrëfsteller. Am Laf vu senger Carrière krut hien eng Rei Präisser, dorënner de Prix Batty Weber 2008 an deslescht och de wichtegen Prix Servais. Zu senge Wierker zielen Miss Minett, de Schantgen an Abrasch.
An de Studio huet hie Blues, Jazz, Klassik an Nei Musek matbruecht. Ze héieren sinn ënnert anerem: Dem John Zorn säi Jazzgrupp "Masada", dem Garth Knox seng Interpretatioun vum György Ligeti senger Chaconne, de Mikis Theodorakis, den Johnny Drew vun den Dubliners (Viva la Quinta Brigada), de Schluss vum 1. Akt vum Mozart sengem Don Giovanni, dem Schubert seng Winterreise (interpretéiert vum Hans Zender) an den Alvin Lee an Ten Years After mat "I'm Going Home".
De Mike Tock huet e begeeschterte Liewesmann, e kritesche Geescht, e Globetrotter, e sympathesche Gesell op Besuch.